.. met een sausje control freak

Het overkomt me af en toe. Ik bied iemand mijn hulp aan, maar diegene gaat er niet op in. Prompt gebeurt er iets, dat ik met mijn hulp juist had willen voorkomen. Vervolgens erger ik me dat ik niet kon helpen, want dan was alles misschien anders gegaan.

"It never hurts to help"

Natuurlijk help ik mensen heel graag en zou je dit een extreme vorm van hulpvaardigheid kunnen noemen. Maar ik ben bang dat er ook een sausje "control freak" overheen zit.

Als ik bijvoorbeeld naar een concert ga zijn er een aantal dingen die ik vooraf wil regelen. Zo wil ik de reistijd weten naar de locatie (liefst raadpleeg ik m'n Tomtom, Google Earth én de routeplanner van de ANWB en neem ik 't gemiddelde). Dan wil ik graag weten waar en wanneer ik een hapje kan gaan eten. Hoe ver is die locatie van het concert? Hoe veel tijd hebben we dan om te eten? Is er een kans dat we iets van het concert missen? Waar kan ik parkeren?

"Control-freakisme" is niet iets dat je zomaar kunt uitschakelen. Wat volgens mij vooral belangrijk is, is dat je voor jezelf goed bepaalt wat je wel en niet kunt beïnvloeden. Om in managementtermen te spreken: wat is je circle of influence.

De control freak denkt misschien dat de wereld beter is als je maar alles onder controle hebt. In realiteit zou zoiets vies tegenvallen, het enige dat de control freak bereikt zijn enorme stressgevoelens bij zichzelf.

Bij wijze van experiment ben ik dan ook begonnen om af en toe dingen eens niet helemaal te regelen. Gek genoeg komen ze dan toch op hun pootjes terecht. Er gaan nog altijd wel dingen mis, maar ik ben bang dat de verhouding succes/falen hetzelfde is voor de niet-control freak.

Het "uitschakelen" van de neiging tot controle is een utopie. Daarnaast denk ik dat een beetje controle freak helemaal zo slecht nog niet is. Maar zoals bij alles dat het leven leuk maakt, je moet kunnen doseren. Met een sausje "control freak" dus.