Ik ben geen Danielle Steel..

Afgelopen zaterdag had mijn leven kunnen veranderen in een Danielle Steel film. Zo'n film waarin een vrouw eerst een idyllisch leven heeft, dan gebeurt er iets ontzettend dramatisch en meestal eindigt het toch wel weer goed. Als ik even in de huid van deze grootheid van de dramatische vrouwenverhalen zou mogen kruipen, zou het ongeveer als volgt verlopen.

Faith* wandelt langzaam door haar huis. Ze heeft het met veel zorg ingericht en is tevreden over ieder klein detail. Samen met Ken* heeft ze afgelopen week nog de laatste hand gelegd aan een brei-atelier, waar ze haar creativiteit kwijt kan. Ze kent Ken al sinds de middelbare school en sindsdien zijn ze onafscheidelijk. Toen Faith het de afgelopen jaren wat moeilijk had, omdat ze de perfecte brei-steek maar niet kon vinden, heeft hij haar door dik en dun gesteund. Het is een prachtige zaterdagmiddag, de zon schijnt en het voelt warm aan in huis.

Die zaterdagavond zou ze samen met Ken naar het november-feest gaan. Ze is nog nooit naar dit feest geweest, maar ze hoort dat het er altijd erg gezellig is. De afgelopen jaren werd dit feest georganiseerd om te vieren dat november de laatste maand is voordat die vervelende feestdagen beginnen. Ken zal voor de gelegenheid zijn mooiste pak dragen, ze pakt het voorzichtig uit de kast. Hij zal het vast fijn vinden als ze zijn pak voor hem klaarlegt. Misschien dat ze ook wel een kreukeltje of twee eruit moet stomen.

Dan voelt ze het. Het jasje voelt raar aan, er zit duidelijk iets in het pak dat er niet thuishoort. De vorm is rechthoekig. Faith denkt dat het misschien autopapieren zijn, Ken laat die nog wel eens slingeren. Maar ze ziet een envelop, is het misschien een kado? Ze is pas over een paar maanden jarig, maar Ken vindt het leuk om haar af en toe "zomaar" met iets moois te verassen.

Zou ze de envelop openen en haar verassing verpesten? Ze kan haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en opent de envelop. Er zit 300€ in. Waar heeft Ken dit geld voor nodig? Faith probeert een logische verklaring te bedenken voor dit verstopte geld. Maar ze kan niets verzinnen. Haar wereld staat stil, haar ademt stokt.. het is toch niet.. een ander?

Ze houdt het geld vast, ze voelt eraan, ruikt eraan en denkt na. Waarom? Waarvoor? Ze komt steeds bij dezelfde conclusie uit. Maar dat kan toch niet, ze heeft bewijs nodig. Snel stopt ze de envelop weer terug en sluipt de trap af. Nu Ken nog in de douche staat heeft ze kans om zijn telefoon te checken. Ze bladert door de recent gebelde nummers, zijn sms'jes en zijn e-mails. Maar ze vindt niets.

Hij heeft dus een tweede telefoon. Dat moet wel, hoe kan hij anders met die ander.. met háár bellen? Faith kan niet geloven dat ze zo blind is geweest. Ineens hoort ze een piep, er is net een nieuw mailtje binnengekomen. Het onderwerp zegt alles: "Reisgegevens San Diego". Dus toch.

Ineens is ze kalm, alles is duidelijk. Hij heeft gelogen, bedrogen, hij heeft haar voor schut gezet. Niemand mag ongestraft zo met haar omgaan, haar zo vernederen. De douche klatert, Ken hoort niets. Ze houdt de breinaald stevig vast, en steekt.

*uit het oogpunt van privacy zijn namen en andere details in dit verhaal veranderd. 

Gelukkig weet ik dat Sjoerd gewoon wat geld in z'n trouwpak had laten slingeren. Een lekkere meevaller dus, en het levert meteen wat literaire inspiratie op! Oh en die e-mail? Die was van z'n moeder :)